Iguacu (Br) or Iguazu (Arg) that's the question

Allereerst wil ik graag iedereen bedanken voor de leuke reacties die we op welke manier dan ook op ons blog hebben ontvangen! Erg leuk!! Verder wil ik ook via deze weg mijn (ex) collega's bij Glencore nog eens bedanken voor de ontzettend leuke en originele afscheidskados. Buiten allerlei handige reisattributen is er voor (bijna) elke bestemming een envelopje met inhoud die pas ter plekke opengemaakt mag worden. En voor sommige bestemmingen zit daar ook nog een leuk briefje bij.

Nog meer bedankjes....... aan Jose en Carl die tijdens onze reis op Otje passen. Aan onze buren die ons huis een beetje in de gaten houden en aan Leo en Alida voor het afhandelen van de post en die de tuin eens onder handen komen nemen. Allemaal super bedankt of in het Portugees obrigada!

En nu zijn we dan in Brazilie. Het land van voetbal, carnaval, samba, caipirinhas, Gisele Bundchen en Havaianas om er maar een paar te noemen. Onze eerste kennismaking met Brazilie vindt plaats in Rio de Janeiro en dat zit eigenlijk meteen goed. Zo op het eerste gezicht heeft Rio alles mee: er zijn mooie stranden, de ligging tussen de steile rotsen heeft de stad de bijnaam Cidade Maravilhosa (prachtige stad) gegeven en in 2016 vinden hier de zomerspelen plaats. Verder zou ik nog kunnen zeggen dat de cariocas (inwoners van Rio) super vriendelijk zijn, dat feijoada (stoofpot van bonen en verschillende soorten vlees) een van de nationale gerechten is en dat er in Rio van alles te doen is, maar eigenlijk wil ik het over iets anders hebben.

Namelijk over favela's. Een favela betekent vrij vertaald een sloppenwijk, al hebben ze het hier nu liever over een "community" in de gedachte dat de mensen die er wonen voor elkaar zorgen. In Rio zouden ruim 1 miljoen mensen in deze favela's wonen. En dat maakt toch wat nieuwsgierig, dus boekten we een georganiseerde tour om er een kijkje te nemen. Best wel vreemd om 's ochtends op te staan, uitgebreid in je hotel te ontbijten en vervolgens in een busje te stappen om naar iemand anders zijn armoede te gaan kijken. En daar ook nog voor te betalen. Nog vreemder is het om op te merken dat we die armoede eigenlijk nog best mee vonden vallen. Niet dat we nu meteen ons huis in Capelle gaan verkopen, maar toch. De huizen zijn van steen, hebben een fatsoenlijk dak en er is stromend water en electriciteit (veelal illegaal afgetapt).

Aan de andere kant zijn de huizen vaak zo dicht op elkaar gebouwd dat er weinig daglicht is en liggen ze tegen steile heuvels waar je vaak alleen lopend of op een brommer kunt komen. Meerdere gezinnen wonen op verschillende verdiepingen van hetzelfde pand en het is niet vreemd als je door een ander huis moet om je eigen huis te bereiken. En dan heb ik het nog niet over de bendes en de drugsoorlogen die hier worden uitgevochten. Om Rio in gereedmaking te brengen voor het WK is veel moeite gedaan om de favelas te pacificeren. Op het eerste gezicht lijkt dat gelukt maar de bendes vinden altijd weer een manier om "hun" favela te controleren. En diegenen die hun "baan" als drugdealer zijn kwijtgeraakt, proberen nu hun kostje te verdienen door zakken te rollen in Copacabana en Ipanema. Er is nog een lange weg te gaan.

Door naar iets luchtigers. De nr 2 topattractie van Brazilie zijn de watervallen van Iguacu. Slechts 20% van deze watervallen ligt in Brazilie, de rest in Argentinie. Als je dit leest lijkt het alsof Brazilie er bekaaid vanaf komt. Niets is minder waar. Vanaf de Braziliaanse kant heb je namelijk een schitterend uitzicht op die 80% aan de Argentijnse kant. De Argentijnen daarentegen zijn meester in het creeeren van uitkijkpunten die zo ongeveer in de waterval liggen. Na 2 dagen (1 aan elke kant) zijn we zowaar een beetje waterval-moe. Gelukkig zijn er ook allerlei dieren in deze jungle te bewonderen. Neusbeertjes en kapucijnaapjes in overvloed en verder hele mooie vlinders, vogels (waaronder een toekan) en een agouti (een soort knaagdier).

Vandaag reizen we door naar de Pantanal waar we hopelijk nog meer dieren gaan zien.

PS Taylor rocks Jose ;)

-------------------------------------------------------------

First of all I would like to thank everyone for the great responses to the blog we have received so far! Much appreciated!! I would also like to take this opportunity to thank my (ex) colleagues at Glencore again for the very original parting gifts. Besides some handy travel attributes they gave me an envelope for (almost) each destination that may only be opened once there. And in some cases it even includes a personal note.

Some more thanks to say......first of all to Jose and Carl for taking care of Otje. To our neighbours for looking after our house and to Leo & Alida for handling our mail and looking after our garden a bit. Thanks a lot to all or in Portugese obrigada!

So now we are in Brazil. The land of soccer, carnaval, samba, caipirinhas, Gisele Bundchen and Havaianas to name a few. Our first impression of Brazil takes place in Rio de Janeiro and we're off to a good start. At first sight Rio seems to have it all; there are beautiful beaches, the way it is located between the steep rocks has given it the name Cidade Maravilhosa (beautiful city) and in 2016 the Summer Olympics will take place right here. Furthermore I could say the cariocas (inhabitants of Rio) are super friendly, that feijoada (stew of beans and meat) is one of the national dishes and that there are lots of things to see and do in Rio but actually I would like to talk about something else.

And that is the favela's. A favela loosely translated means a slum, although nowadays they like to refer to these areas as communities. The thought behind this being that the people that live there take care of eachother. In Rio over 1 million people live in these favelas and that makes curious. So we booked an organised tour to go and have a look. I have to say it does feel strange to wake up in your hotel, have a big breakfast and get in a van to go and look at someone elses poverty. And pay for that as well. It is even stranger to find out that the poverty was not as bad as we had expected. Not that we now intend to sell our house in Capelle and move to a favela, but still. The houses are made of bricks, seem to have a decent roof and there is running water and electricity (usually illegally obtained).

On the other hand, the houses are often built so close to eachother that there is hardly any daylight and they are usually built against steep hills where you can only get by motor or walking. Multiple families live on different floors of the same building and it is not uncommon for you to have to go through someone elses house to get to your own house. And ofcourse I have not even mentioned the gangs and the drugwars that take place. To prepare Rio for the 2014 World Cup a lot of effort was put in to pacify the favelas. At first sight this seems to have worked but the gangs always find a way to control "their" favelas. And those that lost their "job" as drugdealer are now pickpocketing their way through Copacabana and Ipanema. There is a long way to go.

On to something a little more airy. The nr 2 attraction of Brazil is the Iguassu waterfalls. Only 20% of these falls are actually located in Brazil, the remainder in Argentina. When you read this you might think Brazil is at a huge disadvantage here. That is not the case at all because from the Brazilian side you are looking at 80% of the waterfalls on the Argentinian side. The Argentines on the other hand have mastered viewpoints where you almost stand in the waterfall. After 2 days (one on each side) we were a little tired of all the waterfalls, however pretty. Lucky for us there were also all sorts of animals to admire in the jungle such as coatis and capuchin monkeys in abundance, beautiful butterflies and birds (including toucans) and an agouti (some sort of rodent).

Today we continue to the Pantanal where we will hopefully see more animals.