Groen, groener, geel / green, greener, yellow

Tijdens onze laatste week in Japan hebben we een nachtje bij een shukubo, een ryokan in een boeddhistische tempel, geslapen in het plaatsje Koyasan. Een spirituele ervaring hadden we hier niet, zelfs niet tijdens het bijwonen van het ochtendgebed, maar bijzonder was het wel. Een rustige, serene omgeving, een mooie ruime kamer met uitzicht op de fraai aangelegde tuin en een heerlijk verzorgde vegetarische maaltijd die in onze kamer werd opgediend.
Koyasan is vooral bekend als hoofdkwartier van het Shingon boeddhisme, een belangrijke stroming binnen het Japanse boeddhisme. Voor veel Japanners is dit een soort bedevaartsoord. Er liggen zo'n 120 tempels en ongeveer de helft hiervan biedt overnachtingen aan. Ja, die monniken pakken dat best slim aan. Ook een bijzondere ervaring was het om het Okuno-in complex te bezoeken, en dan met name de enorme begraafplaats (duizenden graven omgeven door hoge cederbomen) en de Torodo hal waar meer dan 10.000 lantaarns eeuwig zullen branden. Deze lantaarns zijn donaties van aanbidders. Luisterend naar het gebed van de monniken in het licht van de lantaarns kwam ik tot de conclusie dat dit absoluut de indrukwekkendste boeddhistische tempel is die ik tot nu toe heb gezien.

Bij een bezoek aan Hiroshima gaat alles over de bom. De atoombom die op 6 augustus 1945 om 8.15 's ochtends boven de stad tot ontploffing werd gebracht. Deze eerste atoombom ter wereld liet het leven aan 140.000 van de 350.000 inwoners. Indrukwekkend. Maar ook gewoon een erg leuke stad met veel water, groen en Okonomiyaki, de lokale specialiteit. Okonomiyaki is een rijk gevulde Japanse pannenkoek die met verschillende ingrediënten bereid kan worden. Wij aten hem met kool, noodles, varkensvlees en garnalen, dit alles overgoten met een heerlijke saus.

Als je na het over gestructureerde en georganiseerde, super schone en efficiënte Japan aankomt in Bali, dan ervaar je iets wat best als cultuurschok beschreven zou kunnen worden. De eerste 3 nachten hadden we een mooi resort & spa geboekt in Ubud. Voor wie (nog) niet op Bali is geweest, Ubud ligt temidden van de rijstvelden zo'n beetje in het midden van het eiland. Een soort oase van rust volgens de boekjes. Dat leek ons heerlijk na een stedentrip van 3 weken zoals we Japan toch wel een beetje hebben ervaren. Inmiddels geloof ik eerlijk gezegd niet dat er op heel Bali iets als een oase van rust te vinden is, behalve misschien in je eigen private pool villa. De hele weg van de luchthaven naar Ubud (uurtje rijden) is het een grote heksenketel van billboards, restaurants, winkels en brommers. Heel veel brommers. In de miljoenensteden van Japan was het vreemd genoeg veel rustiger, stiller.

Het service niveau is in beide landen geweldig te noemen, maar in Bali (en waarschijnlijk heel Indonesië) zijn ze zoals een van de vele Australiërs hier het briljant omschreef 'entrepreneurial' oftewel ondernemend. In de praktijk houdt dat in dat zo ongeveer iedereen een praatje met je aanknoopt en wil weten wat je plannen voor die dag, of de volgende, zijn. Want een vriend/oom/neef kan namelijk een wandeling/fietstocht/taxi/massage/dansshow voor je regelen. En dat doen ze dan met zo'n innemende glimlach dat je niet boos kunt worden en bijna vergeet dat je hier een wandelende portemonnee bent. In Japan konden we rustig in alle winkels kijken zonder aangesproken te worden (ok, waarschijnlijk deels omdat er maar beperkt engels werd gesproken maar toch).

Maar vooruit, na al mijn gezeur ook de positieve aspecten van Bali:
- HET WEER 24 graden 's nachts tot 34 overdag. Op het heetst van de dag is het te warm om iets te doen, wat me brengt tot punt 2;
- RELAXEN zwembad, massage, strand, verse fruitsapjes enz;
- HET ETEN het is nog geen Hollandse pot maar na 4 maanden op reis genieten we van de nasi goreng, gado gado, rijsttafel, beef rendang en sate (saus);
- CULTUUR maar na een cultuuroverschot in Japan lopen we hier praktisch alle tempels voorbij. De offerandes (zie ook foto) zijn ware kunstwerkjes.

Hoewel we op Bali waren om te relaxen hebben we toch wel het een en ander ondernomen. Zo hebben we in Ubud 's ochtends vroeg een wandeling door de rijstvelden gemaakt. Omdat de velden in verschillende stadia van groei waren, konden we goed zien hoe groen de rijstvelden in het begin zijn en dat ze pas geoogst worden als de rijst is gedroogd en meer een gele kleur vertoont. Verder hebben we in Ubud ook het Apenbos bezocht waar iets van 600 Java-apen leven, velen met een kleintje aan zich hangen. En hebben we tijdens een bezoek aan de Gili eilanden gesnorkeld met schildpadden. Ook al lag de mens- schildpad ratio meer in het voordeel van de snorkelende (en duikende) mens, dat was nog steeds heel gaaf. Als afsluiter zijn we nog naar waterglijbaan park Waterbom geweest, waar onze kleine thrillseeker zich ontzettend heeft geamuseerd. En wij trouwens ook.

Inmiddels is de laatste maand van onze reis aangebroken. Is het snel gegaan? Ja en nee. Feit is wel dat we zo langzaamaan zin krijgen om weer terug naar huis te gaan. Familie en vrienden te zien, een bruine boterham met kaas te eten, te genieten van de simpele geneugten van een goed werkende internetverbinding, een zelfgekookte maaltijd en je eigen wasmachine. Maar tot die tijd gaan we ons nog even vermaken in Singapore en Egypte.

------------------------------------------------------------------------------------

During our last week in Japan we spent a night at a shukubo, basically a ryokan in a buddhist temple, in a town called Koyasan. A spiritual experience it was not, not even during the morning prayer, but quite special nonetheless. Quiet and serene surroundings, a beautiful room with a view on the perfectly landscaped garden and a delicious vegetarian meal that was served in our room. Koyasan is mainly known as headquarter of the Shingon buddhism, an important school for buddhism in Japan. For a lot of Japanese people this is a place of pilgrimage. There are approximately 120 temples and about half of them offer temple lodging. Indeed, those monks are pretty smart. Another special experience was a visit to the Okuno-in complex, in particular the vast buddhist cemetary (thousands of graves surrounded by tall cedar trees) and the Torodo hall where more than 10.000 lanterns burn for eternity. These lanterns have been donated by worshippers. While listening to the chanting of the monks in the light of the lanterns I came to the conclusion that this is absolutely the most impressive buddhist temple that I have seen so far.

Visiting Hiroshima is all about the bomb. The atomic bomb that exploded above Hiroshima on August 6th 1945 at 8.15 am. This first atomic bomb attack took the lives of 140.000 of the 350.000 inhabitants. Impressive history. But also just a very nice city with lots of water, green areas and Okonomiyaki, the local delicacy. Okonomiyaki is a Japanese pancake abundantly filled with all types of ingredients. We had one filled with cabbage, noodles, pork and shrimp, covered in a most delicious sauce.

When going from the over structured and organised, super clean and efficient Japan to Bali you experience something that could definitely be described as culture shock. The first three nights we had booked a very nice resort and spa in Ubud. For those of you that have not (yet) been to Bali, Ubud lies amidst rice paddies in the middle of the island. An oasis of peace according to the brochures. Which was exactly what we were looking for after our three week city trip in Japan. By now I do not believe there is such a thing like an oasis of peace in the whole of Bali with the sole exception of your private pool villa. The entire road from the airport to Ubud (about an hour) is a madhouse of billboards, restaurants, shops and motor cycles. Lots of motor cycles. Oddly enough it was a lot more quiet in Japans megacities.

The service level in both countries is awesome but in Bali (and probably the whole of Indonesia) they are, as so brilliantly described by one of the many Australians here, entrepreneurial. In practice this means that almost everybody chats you up and wants to know your plans for the next day(s). Because a friend/ uncle/ cousin can organise a hike/ bike ride/ taxi/ massage/ dance performance for you. And while doing this they smile so engagingly that you simply cannot get annoyed and almost forget you are a walking wallet here. In Japan we could easily peruse every store without ever being bothered (to be fair this was probably because so little english is spoken there, but still).

Anyway, after all my complaining time to mention the positive aspects of Bali:
- THE WEATHER from 75 degrees at night to 93 during the day. In the middle of the day it is too hot to do much, which brings me to point 2;
- RELAXING pool, massage, beach, fresh fruitjuices and so on;
- THE FOOD ok traditional Dutch fare it is not but after four months on the go we have thoroughly enjoyed nasi goreng, gado gado, rijsttafel, beef rendang and satay (sauce);
- CULTURE but after a cultural overload in Japan we are skipping most of the temples here. The offerings all over town (see picture) are small works of art.

Even though we were in Bali to relax we have still managed to do a couple of things. In Ubud we walked through the rice paddies early one morning. Because the paddies were in different stages of growth, we could easily see the difference between the newly planted very green rice and the dried yellow rice almost ready for harvest. Furthermore we visited the monkey forest in Ubud where about 600 long tailed macaques live, lots of them with little ones attached. And we snorkeled with turtles during our visit to the Gili Islands. And even though the snorkeling (and diving) humans in the human to turtle ratio were in a huge advantage, this was still very cool. And finally we visited the waterslides park Waterbom, where our little thrillseeker enjoyed himself tremendously. And so did we.

By now the last month of our trip has begun. Has it gone by fast? Yes and no. Fact is that we are slowly starting to feel like going home again. Meeting up with family and friends, eat whole wheat bread with Dutch cheese, enjoy the simple pleasures in life such as a properly functioning internet connection, a home cooked meal and your own washing machine. Until then we are going to entertain ourselves in Singapore and Egypt.